Lecz pokoleniu Lewiego nie dał dziedzictwa, gdyż ofiary pokarmowe składane Panu, Bogu Izraela, są ich dziedzictwem, jak im to obiecał.
Jozuego 13:14

---

PRZECZYTAJ: Jozuego 13

Dziedziczenie może być pięknym – a czasem nietypowym – sposobem na pozostawienie po sobie spuścizny. Zapoznaj się z historiami o dziedziczeniu, które wykraczają poza utarte schematy:

• Potentatka rynku nieruchomości Leona Helmsley zapisała 12 milionów dolarów swojemu maltańczykowi Trouble. Opiekę nad Troublem, aż do śmierci psa, sprawował powiernik, który otrzymywał 100 tysięcy dolarów rocznie. Trouble został następnie pochowany obok Leony w jej mauzoleum.
• Pionier Solomon Warner zostawił swojemu potomkowi, Jockowi Taylorowi, trochę pieniędzy i starą skrzynię z cedru. W skrzyni Jock odkrył parę nigdy wcześniej nienoszonych dżinsów Levi's® z datą 1893. Jock sprzedał je w 2018 roku za 100 000 dolarów. Eleganckie spodnie!
• Komik Jack Benny, który zmarł w 1974 roku, zadbał o to, by jego ukochana żona, obecnie wdowa, otrzymywała codziennie jedną czerwoną różę. Przeżyła kolejne 8,5 roku – czyli ponad 3100 róż!

Choć niektóre z tych historii są wyjątkowe, w rzeczywistości dziedziczenie często bywa trudne. Jeśli czyjś majątek zostanie zapisany nierówno, oskarżenia o faworyzowanie mogą wywołać kłótnie między spadkobiercami. Izrael nie był obcy takim zmaganiom. Patriarcha Jakub miał dwunastu synów, ale traktował swojego syna, Józefa, z wyraźnym faworyzowaniem (Rdz 37). Dziesięciu starszych braci Józefa nie podobało się to i potajemnie sprzedało go w niewolę, mówiąc ojcu, że został zabity przez dzikie zwierzęta. Bóg ostatecznie wykorzystał tę okropną dynamikę rodzinną dla dobra (Rdz 50,15–21), ale historia ta ilustruje krzywdę, jaką może przynieść faworyzowanie rodziców.

Setki lat później Jozue stanął przed zadaniem podziału Ziemi Obiecanej między 12 plemion Izraela – i nie chciał ryzykować oskarżenia o faworyzowanie (więcej o jego strategii bezstronności w Jozuego 18). Zaczął od potwierdzenia dziedzictwa już ustanowionego przez Mojżesza – podziału ziemi na wschód od Jordanu – oraz roli Lewitów jako kapłanów.

Jedenaście plemion miało otrzymać w dziedzictwie znaczne połacie Kanaanu, ale dziedzictwo Lewitów było wyjątkowe: dziedziczyli oni stanowiska. Jako kapłani Izraela, sprawowali najważniejsze duchowe funkcje wśród ludu. Czy postrzegano to jako faworyzowanie? Nie ma na to żadnych dowodów, być może dlatego, że Lewici otrzymali znacznie mniej ziemi niż pozostałe plemiona. Przeciwnie, pozostałe plemiona uznały, że niezwykłe dziedzictwo Lewiego było potwierdzeniem powołania Bożego skierowanego do Lewitów – powołania, które dobrze posłużyło pozostałym jedenastu plemionom Izraela.

HISTORIA WCZORAJ I DZIŚ

Oddaj to | Pat M. | Willow South Barrington

Przybyłem do Willow w 1976 roku, w trudnym okresie mojego życia. Moja żona uczęszczała do kościoła i w końcu do niej dołączyłem. Dorastałem w kościele, ale Willow było inne. To nie była tylko religia – to było prawdziwe. To była relacja i to było osobiste.

Po kilku latach uczęszczania do kościoła poproszono mnie o dołączenie do zarządu Willow. Nie czułem się szczególnie duchowo, ale miałem doświadczenie w biznesie, którego potrzebowali. Więc się zgodziłem. Budowaliśmy coś, co miało znaczenie i chciałem być tego częścią. W pewnym momencie kościół potrzebował poręczycieli pożyczek na nowy budynek. Nie byłem bogaty, ale czułem się powołany do pomocy. Powiedziałem żonie: „Niektórzy ludzie dają radę od niedzieli do niedzieli tylko dlatego, że to miejsce istnieje”. Zgodziła się. Podpisaliśmy umowę na kwotę równą mojej rocznej pensji. Nie miało to sensu finansowego, ale miało sens w wierze.

Kilka lat temu, po stracie żony, z którą przeżyłem 62 lata, dołączyłem do Rebuild, grupy wsparcia Willow. Zauważyłem mężczyznę, który się nie otwierał, i Bóg podpowiedział mi, żebym zaprosił go do rozmowy. Ta jedna rozmowa przerodziła się w grupę czterech wdowców, którzy spotykają się co drugą środę od dwóch i pół roku.

Bóg wciąż wzywa – cicho, nietypowo, wytrwale. I nauczyłem się tego: kiedy już to zrozumiesz – naprawdę zrozumiesz, co to znaczy być kochanym przez Boga – nie możesz tego zatrzymać dla siebie. A błogosławieństwo tylko się mnoży, kiedy je rozdajesz. To jest dziedzictwo, które mam nadzieję stworzyć. To jest dziedzictwo, które chcę po sobie zostawić.

CZY WIESZ, ŻE?

Uczeni szacują, że w tym okresie historii Izraela Jozue miał od 90 do 100 lat, a Mojżesz dożył 120 lat. Mimo zaawansowanego wieku, Bóg posługiwał się nimi z wielką mocą – i to w sposób, o którym czytamy do dziś! Niezależnie od naszego wieku, Bóg może dokonać przez nas znaczącego i doniosłego dzieła, więc ci, którzy po nas przyjdą, odziedziczą dziedzictwo, które po sobie pozostawimy.

MODLITWA

Boże, tak jak dałeś Lewitom określoną rolę w Twoim królestwie, tak i ja mam role do wypełnienia. Niechaj wypełniam je w ramach Twojego planu, by błogosławić innych przeze mnie. Amen.

DO REFLEKSJI

Czy kiedykolwiek odziedziczyłeś po kimś nietypowy przedmiot, pracę lub zadanie? Jak wpłynęło to na twoje życie? Jak Bóg wykorzystał to, by błogosławić innych?

Czy czujesz czasem, że jest za późno, aby Bóg mógł przez ciebie dokonać czegoś znaczącego? Jozue i Mojżesz dokonali ważnych rzeczy dla Boga w późniejszych latach życia. Jak ich historie wpływają na twoje myślenie o obecnym etapie życia?