Strzeż mego życia i wybaw mnie;
     nie dopuść, abym został zawstydzony,
     bo w Tobie szukam schronienia.
Niech uczciwość i prawość mnie chronią,
     Panie nadzieję moją .
Psalm 25:20-21

---

W tej serii robimy coś naprawdę fajnego z naszymi nabożeństwami. Witamy ponownie niektórych z naszych ulubionych pastorów i nauczycieli z minionych lat w niedzielne poranki, a jednocześnie będziemy witać nabożeństwa z ostatnich kilku lat! Mamy nadzieję, że spodobają Wam się te posty, które spotkały się z bardzo serdecznym odzewem, gdy po raz pierwszy trafiły do ​​Waszej skrzynki odbiorczej i aplikacji Willow..

Kiedy ktoś nas skrzywdzi, ogarniają nas silne emocje, takie jak strach, bezsilność, żal, wstyd i wściekłość. Potrzeba samokontroli, aby odpowiednio zareagować, zwłaszcza gdy czujemy, że nasza reputacja jest zagrożona. Z pomocą Ducha Świętego możemy postępować uczciwie, nawet gdy inni tego nie robią – nawet jeśli wydaje się to kosztowne.

Pamiętam sytuacje, w których odmowa odwetu dawała mi większe poczucie dobrostanu, niż kiedykolwiek myślałam, że to możliwe. Na przykład, kiedyś współprzewodniczyłam komitetowi wydarzenia z nieznajomą kobietą. Musieliśmy umówić się na spotkanie z osobą trzecią, więc wielokrotnie dzwoniłam i wysyłałam e-maile do mojej współprzewodniczącej, pytając o dogodny dla niej termin. Wszystkie moje próby skontaktowania się z nią pozostały bez odpowiedzi. W końcu umówiłam się na spotkanie i zostawiłam współprzewodniczącej wiadomość z datą i godziną. Nadal nie odpowiedziała. W dniu spotkania nie miałam pojęcia, czy moja współprzewodnicząca będzie obecna. Ku mojemu zaskoczeniu, powitała mnie w drzwiach. Poinformowała, że ​​przybyła wcześniej, a spotkanie już się odbyło.

Byłem zszokowany i wściekły. Byłem tak zalany emocjami, że zamarłem. Później kusiło mnie, żeby się zemścić, obgadując ją za plecami. W kolejnych dniach Duch Święty pomógł mi trzymać język za zębami. Czułem, że z czasem moja współprzewodnicząca ujawni się innym i nie będę musiał nic mówić.

Mój współprzewodniczący zrezygnował zaledwie kilka dni przed wydarzeniem, pozostawiając mnie, mniej kompetentnego, na czele. Biorąc pod uwagę mój brak doświadczenia, zrobiłem, co mogłem. Zrzucanie jej winy za każdą wpadkę byłoby łatwe, ale zachowałem panowanie nad sobą. Moja hojna postawa, napędzana Duchem Świętym, nie pozostała niezauważona. Kilka osób wyszło z siebie, by mnie pochwalić i wesprzeć. Tak jak Dawid modlił się w dzisiejszym fragmencie, Bóg mnie ochronił, pomagając mi odpowiedzieć mojemu „wrogowi” z uczciwością i prawością.

Choć często zapominam o tym, to doświadczenie pokazało mi, że mogę zaufać Bogu w kwestii mojej reputacji. On widzi, co się dzieje, a Jego opinia jest jedyną, która naprawdę się liczy. Kiedy na to pozwalamy, Duch Święty dzieli się z nami charakterem Boga, przynosząc nam ogromne poczucie dobrostanu. To o wiele lepsze niż działanie pod wpływem instynktu. Patrząc wstecz, zastanawiam się, co wtedy działo się w życiu mojej współprzewodniczącej. Co skłoniło ją do takiego zachowania? Mogę szczerze powiedzieć, że życzę jej wszystkiego najlepszego. Jestem wdzięczny za to doświadczenie, ponieważ nauczyło mnie ono wartości nadstawiania drugiego policzka.

Następne kroki   

Jak najprawdopodobniej zareagujesz, gdy ktoś cię skrzywdzi? Jeśli masz ochotę się zemścić, spróbuj modlić się słowami Psalmu 25:1-2: „Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę. Boże mój, Tobie ufam; niech nie będę zawstydzony; niech moi wrogowie nie weselą się ze mnie”. Wyobraź sobie, jak to jest wznieść duszę ku Bogu. Powierz Mu tę sytuację, ufając, że On uchroni cię przed zawstydzeniem.