Poddajcie się więc Bogu, przeciwstawiajcie się diabłu, a ucieknie od was. 

Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o chwiejnym umyśle. Smućcie się, płaczcie i narzekajcie. Zamieńcie śmiech wasz w smutek, a radość w przygnębienie. List
Jakuba 4:7–9

---

W marcu 2020 roku koronawirus zagroził naszym miastom, miasteczkom i dzielnicom w Illinois. Do listopada z powodu wirusa zmarło 10 030 osób. Wytyczne departamentu zdrowia zalecały częste mycie rąk, aby uniknąć zarażenia. Wybraliśmy się do sklepu spożywczego po środek do dezynfekcji rąk. Moja żona miała na sobie maseczkę materiałową w naszym samochodzie. Obok niej zatrzymał się pick-up. Kierowca wpatrywał się w nią i wołał: „Hej, kobieto! Zdejmij tę maseczkę!” 

Nigdzie nie było bezpiecznie.

Półki z artykułami pierwszej potrzeby w sklepie były prawie puste. Dostrzegłem plastikową butelkę z płynem do dezynfekcji rąk. Chwyciłem ją i wrzuciłem do koszyka. Starszy klient z rozczarowaniem spojrzał na pustą półkę. Odwróciłem wzrok. Przynajmniej moglibyśmy zdezynfekować ręce, racjonalizowałem. Miałem mieszane uczucia – miłość bliźniego kontra samozachowanie.

W Liście Jakuba, z autorytetem służby zdrowia w czasie pandemii, nawołuje on: „Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o chwiejnym umyśle” (Jk 4, 8b). Jego wezwanie do obmycia rąk jest figurą retoryczną, metaforą. Jak więc obmywamy się, aby oczyścić nasze serca? Jakub nakazuje nam: „Smućcie się, płaczcie i narzekajcie” (w. 9). Jakub nakazuje nam również: „Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was” (w. 8). Jak więc to wygląda? 

Apostoł Piotr jest dla nas dobrym przykładem. Płacze gorzko po trzykrotnym zaparciu się, że zna Chrystusa (Mt 26,69–75), i pojednał się z Jezusem po zmartwychwstaniu. My, podobnie jak Piotr, kiedy Duch Święty pokazuje nam, że zaprzeczamy temu, do czego powołał nas Bóg, przejawiając cechy takie jak nadmierna pewność siebie, arogancja czy samouwielbienie, możemy pokutować, prosząc o Jego przebaczenie i pomoc w lepszym postępowaniu, a następnie, jak Piotr, iść dalej. Przyjmij przebaczenie od Boga i od siebie, a wiedząc, że jesteś oczyszczony, swobodnie podążaj za swoim celem, tak jak Piotr.

Jakub prosi nas o niezachwiane poddanie się Bogu. Chrystus pokazuje nam inny sposób, aby uniknąć chwiejności umysłu. W Getsemani modli się: „Oddal ten kielich ode mnie! Wszakże nie to, co Ja chcę, ale to, co Ty chcesz” (Mt 26,39).

Następne kroki

Proś Ducha Świętego, aby przypomniał ci o wszelkich przejawach twojego rozdwojenia jaźni. Proś o przebaczenie. Poświęć czas na zapamiętanie wersetów z Pisma Świętego lub zapisz je, aby regularnie do nich wracać. To pomoże ci przygotować się na chwile, gdy poczujesz się oddzielony od Boga. Rozważ List Jakuba 4:7-9, Jana 20:28 i Mateusza 26:75.