---

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Budujecie grobowce prorokom i zdobicie groby sprawiedliwych. I mówicie: «Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie bylibyśmy z nimi w przelewaniu krwi proroków». I tak świadczycie przeciwko sobie, że jesteście potomkami tych, którzy mordowali proroków. Idźcie więc i dokończcie to, co zaczęli wasi przodkowie!

Ewangelia Mateusza 23:29-32

Ty zatem, który osądzasz innych, nie masz żadnego usprawiedliwienia, bo kiedykolwiek osądzasz innych, potępiasz siebie, bo ty, który osądzasz, czynisz to samo. 

Rzymian 2:1

Moja nauczycielka w piątej klasie uwielbiała stare porzekadła. Miała jakieś na każdą okazję.

Kiedy pierwszy uczeń skończył obiad i jako pierwszy wyszedł na przerwę? Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje !

Nie wiesz, którą książkę z biblioteki chcesz wypożyczyć? Nie oceniaj książki po okładce .

Dwóch studentów zdradza się nawzajem? Dwa błędy nie tworzą dobra .

Kiedy mamy do posprzątania wielki bałagan? Wiele rąk czyni pracę lekką .

A kiedyś, gdy uczeń chciał się obwiniać, mądrze powiedziała: „Pamiętaj, kiedy wskazujesz na kogoś palcem, trzy palce wciąż wskazują na ciebie”. Wszyscy uczniowie, łącznie ze mną, szybko wskazali na niego, by sprawdzić, czy nauczycielka jest prawdziwa. Jeden palec ode mnie, trzy palce w moją stronę.

To dało mi chwilę na refleksję i cenną lekcję autorefleksji, która służyła mi przez całe życie. Jak szybko wskazywałem palcem i obwiniałem kogoś innego, zanim zastanowiłem się nad własnymi czynami, wartościami i przekonaniami? W jaki sposób okazałem nieposłuszeństwo sobie? Kiedy zachowywałem się jak faryzeusze, nie rozpoznając Jezusa takim, jakim On jest? Czy byłem hipokrytą?

Zwróć uwagę na sposób, w jaki Jezus przemawia bezpośrednio i z mocą do przywódców Kościoła w tym ostatecznym cierpieniu. To zupełnie inne niż łagodny i pełen współczucia sposób, w jaki przemawiał do swoich naśladowców i uczniów. Wydaje mi się, że Jezus naucza tu trochę „surowej miłości”, mówiąc wprost: praktykujcie to, co głosicie. Błaga ich, aby zastanowili się nad swoimi czynami i zadali sobie pytanie, czy ich czyny są zgodne z ich słowami, przekonaniami lub wartościami. Czy przywódcy Kościoła – sami nauczyciele – są chętni do nauki? Czy my możemy być chętni do nauki?

Gdybyś był na miejscu faryzeuszy, czy posłuchałbyś nauki Jezusa? Chciałbym wierzyć, że tak, ale szczerze mówiąc, potrafię wymienić niejedną sytuację, w której pochopnie osądzałem – czasami nie do końca rozumiejąc sytuację. Innym razem działałem pod wpływem emocji lub impulsu i żałowałem tego. Jeden palec ode mnie, trzy w moim kierunku. Zatrzymaj się i zastanów. Jak mogę najlepiej oddać cześć Jezusowi w tej sytuacji?

Następne kroki 

1. Zanim zastanowisz się nad swoimi przekonaniami, zadaj sobie pytanie, w jakich momentach swojego życia oceniałeś innych.
2. Módl się o serce chętne do nauki. Psalm 86:11-13 Naucz mnie, Panie, drogi swojej, abym zaufał Twojej wierności, daj mi serce niepodzielne, abym bał się imienia Twojego.

Idąc głębiej

Dzisiaj spróbujmy zrozumieć pełne znaczenie tego fragmentu, porównując tłumaczenia. Otwórz aplikację YouVersion Bible lub odwiedź Biblegateway.com , aby znaleźć wiele różnych tłumaczeń. Jakie nowe spostrzeżenia nasuwają Ci się po przeczytaniu jednego lub dwóch innych tłumaczeń?