Pan zwrócił się do niego (Gedeona) i rzekł: „Idź z siłą, którą posiadasz, i wybaw Izraela z ręki Midianitów. Czyż nie posyłam cię?” „Wybacz mi, panie mój” – odpowiedział Gedeon – „ale jak mogę wybawić Izraela? Mój ród jest najsłabszy, Manasses, a ja jestem ostatni w moim rodzie”. Pan odpowiedział: „Będę z tobą, a ty pokonasz wszystkich Midianitów, nie pozostawiając nikogo przy życiu”. Gedeon odpowiedział: „Jeśli teraz znalazłem łaskę w twoich oczach, daj mi znak, że to naprawdę ty do mnie mówisz”.
Sędziowie 6:14-17

---

Osobiście wolałem wędrować po cichych, pustych regałach książek w bibliotekach uniwersyteckich. W tamtym czasie moje przerzedzające się włosy były długie i rzadkie. Miałem 18 lat, kiedy zadałem sobie pytanie: „Kim chcesz być?”. Lider nie był odpowiedzią. Mimo to w ciągu mojego życia piastowałem wiele stanowisk kierowniczych. Przewodziłem z poczucia obowiązku, posłuszeństwa lub konieczności, ale nigdy po to, by spełnić pragnienie serca. Czasami zdarzały się ważne momenty, na przykład gdy byłem zbyt słaby i nie podołałem zadaniu. Te udało mi się osiągnąć tylko dzięki łasce Bożej.

Być może masz naturalny talent przywódczy. Być może lubisz przewodzić, więc moja niechęć nie do końca do ciebie przemawia. Ale co, jeśli Bóg powołuje cię do czegoś, co wydaje ci się niemożliwe ze względu na to, kim się uważasz? Może po prostu brakuje ci niezbędnych umiejętności. Co, jeśli Bóg zleci ci coś, co wyraźnie przekracza twoje możliwości – wielką porażkę? Co Bóg ma na to do powiedzenia?

W Księdze Sędziów potencjał przywódczy Gedeona wydaje się wątpliwy. Niechętnie podejmuje działania i uważa się za najsłabszą osobę w najsłabszym klanie Manassesa. A jednak Bóg nazywa go wojownikiem i ogłasza go tym, który uratuje Izrael przed Midianitami. Akceptuje Gedeona takim, jakim jest – nieśmiałym robotnikiem rolnym – i wzmacnia jego sprawność militarną. Wygrywa wojnę. Jego duchowe panowanie zapewnia Izraelowi 40 lat pokoju. Można powiedzieć, że wrósł w tę rolę.

Motyw przechodzenia słabości w siłę przewija się przez całą Biblię: u Mojżesza (Wj 3-4), Jozuego (Joz 1,6-9), Dawida (1 Sm 16), Jeremiasza (Jer 1,6), Estery (Est 4,10-16), Piotra (Mt 26,69-75), Pawła (1 Koryntian 2,3) i Tymoteusza (2 Tm 1,7). Wszyscy oni mieli poważne wady i wątpliwości, które należało zmienić. 

Czym się różnimy? Wyobraź sobie, że Pan wzywa cię do chrztu, do odnalezienia małej grupy lub do zrobienia dobrego uczynku dla kolegi z klasy. Jak byś się czuł, gdybyś otrzymał powołanie na mentora dla młodych par? Być może Duch Święty namaszcza cię na pastora. Czy marzysz o śpiewaniu w zespole uwielbieniowym lub o opiece nad niemowlętami w żłobku? Bądź gotowy i zastosuj do siebie słowa Pawła: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia, w Chrystusie Jezusie” (Flp 4,13).

Następne kroki

Bądź otwarty na Boże prowadzenie. Służ w kościele lub angażuj się w działalność społeczną.