Potem rzekli: „Chodźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób zdobędziemy sobie imię, abyśmy nie rozproszyli się po całej ziemi”.

Lecz Pan zstąpił, aby zobaczyć miasto i wieżę, które lud budował. Pan rzekł: „Jeśli jako jeden naród, mówiący tym samym językiem, zaczęli to czynić, to nic, co zamierzą, nie będzie dla nich niemożliwe. Zejdźmy więc i pomieszajmy ich język, aby się nie rozumieli”.
Rdz 11,4-7

---

Dwadzieścia lat temu, jako lider małej grupy małżeńskiej, Bóg rzucił światło na moje motywy. Pewien mężczyzna z grupy poprosił nas o modlitwę za przyjaciółkę na misji. Podczas modlitwy wspomniał o jej potrzebach materialnych. Wydawało się to dość prostą prośbą, więc spakowałem paczkę z rzeczami i wysłałem je do biura misyjnego w tym obcym kraju. Prawdę mówiąc, po cichu miałem nadzieję, że mój akt dobroci zostanie „odkryty” i że zostanę pochwalony za pobożność i hojność. 

Podczas kolejnego spotkania w małej grupie te słowa zabrzmiały złowieszczo: „Muszę z tobą o czymś porozmawiać”. Ten sam pan, który podzielił się prośbą o modlitwę, powiedział mi, że skontaktowała się z nim jego przyjaciółka. Poinformowała go o wysokich opłatach celnych wymaganych do otrzymania paczki, którą wysłałem. Podatki były wyższe niż wartość przedmiotów w środku! Byłem niesamowicie zażenowany i nadal jestem. Zaproponowałem zwrot kosztów ministerstwu, ale upierał się, że to niepotrzebne. Zakończył słowami: „Po prostu nie wysyłaj niczego więcej”.

Mój palec wskazywał na Boga, ale moje oczy patrzyły na moje odbicie w lustrze.

Bóg dał mi trudną, ale dobrą lekcję dotyczącą moich motywów. Teraz staram się, aby były jak najczystsze, jednocześnie wciąż nosząc skórę niedoskonałego człowieka. Ponieważ dzisiejszy fragment opisuje ludzi budujących miasto i wieżę, wiemy, że te osiągnięcia nie są z natury grzeszne. Bóg jednak widzi dalej niż samo działanie, aż do zamysłu naszych serc. Wciąż zmagam się z napomnieniem Pawła w 2 Liście do Koryntian 10,5: „Zmuszajcie wszelką myśl do posłuszeństwa Chrystusowi”. Cieszę się, że Pan zganił mnie lata temu, gdy to popchnęło mnie do prowadzenia bardziej autentycznego życia. Teraz z dużo większą świadomością trzymam się Księgi Przysłów 16,2. „Każdy człowiek uważa, że ​​jego drogi są słuszne, lecz Pan ocenia pobudki”. 

Następne kroki

Czy jest jakaś dziedzina twojego życia, w której twoim celem jest imponowanie ludziom swoją pobożnością? Często możesz kontynuować dokładnie to samo, ale zmienić swój wewnętrzny głos na bardziej czysty dialog, działając tylko dla Pana.