„Ja jestem Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z Egiptu, z domu niewoli. Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”.
Wyjścia 20:2-3

„Miłuj Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Miłuj swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma żadnego przykazania większego od tych” (
Mk 12, 30-31).

---

Zawsze byłam osobą planującą. Podczas podróży robię listy. Mam gotowe arkusze kalkulacyjne na każde wydarzenie, które planuję. Każdego ranka planuję swój dzień, korzystając z kalendarza, listy zadań i skrzynki odbiorczej. Planuję nawet posiłki na cały tydzień, zanim pójdę na zakupy (to naprawdę oszczędza pieniądze i czas)!

Mając tyle zaplanowanych rzeczy, zaznaczone pola i zorganizowane szczegóły, dlaczego wciąż odczuwam tak wielki niepokój? 

Bo nie chodzi o bycie zorganizowanym. Chodzi o kontrolę. I zdaję sobie sprawę, że nie jestem jedyną osobą, która tego szuka.

Kiedy Adam i Ewa wzięli i zjedli w ogrodzie, nie podejmowali po prostu nieprzemyślanych decyzji – chcieli kontrolować swój sposób postrzegania świata. Doświadczyli opatrznościowej perspektywy Boga i zamiast jej zaufać, próbowali rościć sobie prawo do kontroli. 

Pismo Święte opowiada historię za historią o tym, jak Izraelici wędrowali po pustyni, nie ufając Bożej opiece: budowali złote ołtarze, lamentowali nad wyrwaniem się z niewoli i bali się gniewu olbrzymów. Wszystko to świadczyło o braku zaufania do przywództwa Mojżesza i Bożej opieki. W samym środku tych historii Bóg daje jasne rozwiązanie: Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną. 

Bóg dał im społeczność liczącą prawie milion osób. Mieli silnych przywódców i żywność spadającą z nieba. Widzieli wodę wylewającą się ze skał i rozdzielające się morza. A mimo to dążyli do samokontroli. 

Kiedy Jezus nauczał tłumy składające się z tysięcy zaniepokojonych i zranionych ludzi, dzielił się tym samym przesłaniem, które przekazał żądnym władzy i kontroli faryzeuszom: Kochaj Pana, Boga swego, ponad wszystko inne i kochaj też każdego człowieka. 

Przesłanie uczniów Jezusa, wędrujących Izraelitów i pary w ogrodzie skupia się wokół jednego: do kogo zwracamy się o kontrolę? Gdzie szukamy mądrości? Czy ufamy sobie, czy pozwalamy Bogu, Stwórcy wszystkiego, Źródłu wszelkiej mocy i Dawcy wszelkiej mądrości, sprawować kontrolę?

Następne kroki

Gdzie kurczowo trzymasz się kontroli? Poświęć kilka minut na wypisanie miejsc w swoim życiu, w których brakuje ci zaufania i trzymasz się kontroli, a następnie wypróbuj to ćwiczenie modlitewne: Módl się nad każdym punktem z listy. Zacznij od nazwania go przed Bogiem. Następnie, myśląc o tym, zaciśnij mocno pięści, a następnie rozluźnij je i otwórz. Wyobraź sobie, jak twoje modlitwy uwalniają się spod kontroli i zostają oddane Bogu.