Jeśli złożysz ślub Panu, Bogu swemu, nie ociągaj się z jego spełnieniem, gdyż Pan, Bóg twój, z pewnością będzie tego od ciebie żądał i będziesz winny grzechu. Lecz jeśli powstrzymasz się od złożenia ślubu, nie będziesz winny. Cokolwiek wypowiesz, niezawodnie wypełnisz, gdyż ślubowałeś Panu, Bogu swemu, dobrowolnie, własnymi ustami.
5 Mojż. 23:21-23

---

Kiedy byłam dzieckiem, ściskaliśmy sobie nawzajem małe palce, a potem odrywali je, by mieć pewność, że zrobimy to, co obiecaliśmy. Czasami potwierdzaliśmy naszą obietnicę złożoną rodzicowi, dziadkowi lub innej ważnej osobie dorosłej, gestem nad sercem: „Przysięgam na moje serce”. To był nasz sposób na wzajemne rozliczanie się i potwierdzenie naszej obietnicy.

Jako osoba dorosła, Duch Święty często napomina mnie, bym „pamiętał o swoich słowach”. Ukończenie nabożeństwa przed terminem jest dla mnie trudne, zwłaszcza gdy wolałbym obserwować ptaki jedzące serca słonecznika albo trzaskać miotłą o taras, by odgonić wiewiórki od karmników. W takich chwilach postanawiam zostać przy klawiaturze, a jeśli mam choć odrobinę duchowej wytrwałości, liczę na Boga, aby pomógł mi pisać. 

Dzisiejszy werset dotyczy ślubów, które są bardzo podobne do formalnych obietnic. Śluby symbolizują wysoką formę odpowiedzialności. Istnieją śluby małżeńskie i śluby dochowania tajemnicy, a niektóre kościoły chrześcijańskie mają publiczne śluby religijne, takie jak czystość, ubóstwo i posłuszeństwo. Kiedy ślubowanie jest składane publicznie, jesteś odpowiedzialny przed wspólnotą, która będzie cię wspierać w dążeniu do jego wypełnienia. Rzadko składamy śluby Bogu bez głębokiego, modlitewnego namysłu. 

Fragment z Księgi Powtórzonego Prawa mówi: „Cokolwiek wypowiedzą wasze usta, niechybnie to uczynicie”. Podczas poświęcenia dzieci, my, jako wspólnota, obiecujemy wspierać rodziców w ich wychowaniu. Kiedyś, na ślubie, w którym uczestniczyłam, pastor poprosił rodzinę i przyjaciół panny młodej i pana młodego, aby byli przy nich w przyszłości, gdy będą stawiać czoła życiowym trudnościom i radościom. W milczeniu zgodziłam się, gdy składali sobie przysięgę i starałam się dotrzymać tej obietnicy.

Chodzi o to, że nasze obietnice mają znaczenie. Kiedy składamy ślubowanie – obietnicę – zobowiązujemy się do czegoś ważnego. W pewnym sensie oddajemy Bogu nasze serca. 

Następne kroki

Obietnice są ważne w życiu wspólnoty kościelnej. Rozważ złożenie jednej z obietnic w swojej małej grupie i zaproś ich, aby towarzyszyli ci ręka w rękę w drodze do dotrzymania słowa.