---

Pokazał ci, człowieku, co jest dobre. A czego Pan żąda od ciebie? Postępowania sprawiedliwego, umiłowania miłosierdzia i pokornego obchodzenia się z Bogiem twoim.

Micheasza 6:8

Tak powiedział Pan Wszechmogący: „Wymierzajcie prawdziwą sprawiedliwość, okazujcie sobie nawzajem miłosierdzie i współczucie”.

Zachariasz 7:9

„Albowiem miłosierdzia chcę, a nie ofiary, i uznania Bożego, a nie całopalenia”

Ozeasza 6:6

„Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny”

Łukasza 6:36

W całym Starym Testamencie Bóg mówi o swoim pragnieniu, aby Jego lud, nazwany Jego imieniem, okazywał Jego miłosierdzie. Pragnął, aby okazywali miłosierdzie bardziej niż składanie ofiar, wykonywanie rytuałów czy praktyk religijnych. Bóg pragnął, abyśmy wówczas, a także my teraz, naśladowali Go w tym względzie.

Kiedy Jezus pojawił się na scenie, zobaczyliśmy na własne oczy, jak wygląda miłosierdzie. Widzicie, miłosierdzie „można scharakteryzować jako współczujące traktowanie tych, którzy cierpią. Niezależnie od tego, czy cierpienie jest spowodowane winą lub karą za grzech, czy też wyniszczającym stanem fizycznym”. Miłosierdzie, okazane przez Jezusa, przypominało przebaczenie kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie, gdy prawo nakazywało ją ukamienować (J 8,4). Przypominało ono gościnne i przyjazne traktowanie celników i „grzeszników” (Mt 9,9-13). Miłosierdzie jest trudne i chaotyczne i może doprowadzać ludzi do szału, zwłaszcza gdy czują, że ktoś zasługuje na karę.

Dla nas okazanie litości może oznaczać po prostu zajechanie komuś drogi podczas jazdy i danie tej osobie szansy. Może to wyglądać jak wybaczenie i niekaranie 16-latka za to, że zabrał samochód rodzinny, mimo że nie powinien. Czasami może to być równie trudne, jak wybaczenie komuś, kto nas skrzywdził, wiedząc, że pojednanie może nigdy nie być możliwe. 

Zróbmy razem małe ćwiczenie: 

Zatrzymaj się na chwilę i spróbuj przypomnieć sobie sytuację, w której miałeś/miałaś możliwość okazania miłosierdzia. Jak to było? Jeśli odpowiedziałeś/aś danej osobie z miłosierdziem, zastanów się, dlaczego. Jeśli nie, zrób to samo. Zanotuj sobie w myślach kilka słów. Co ci pomogło, a co powstrzymało cię przed okazaniem miłosierdzia? Spędź trochę czasu z Jezusem i poproś Go, aby otworzył twoje serce na to, co mogło się dziać pod powierzchnią tej interakcji. 

Czasami okazywanie miłosierdzia wymaga praktyki. Samodzielnie okazywanie miłosierdzia jest niemożliwe. Piękno polega na tym, że nie musimy tego robić sami! Jezus nie tylko pokazał nam, jak żyć życiem pełnym miłosierdzia i współczucia, ale także zesłał Ducha Świętego, aby nam w tym pomógł!

Następne kroki

• Przeczytaj Ewangelię Łukasza 6:27-36. W tym fragmencie Jezus udziela mistrzowskiej lekcji o miłosierdziu. Zanim zaczniesz czytać, módl się i proś Pana, aby pomógł ci rozpoznać, gdzie potrzebujesz okazania Bożej dawki miłosierdzia i współczucia. Proś Ducha Świętego, aby dał ci siłę do życia pełnego miłości i miłosierdzia, co może się dokonać tylko w Jego mocy.