---

Gdy modliła się do Pana, Heli zauważył jej usta. Anna modliła się w duchu, a jej usta poruszały się, ale głosu nie było słychać. Heli pomyślał, że jest pijana i powiedział do niej: „Jak długo zamierzasz być pijana? Odstaw wino”.

„Nie tak, panie mój” – odpowiedziała Anna – „jestem kobietą głęboko zaniepokojoną. Nie piłam wina ani piwa, wylewałam duszę przed Panem. Nie bierz swojej służebnicy za kobietę niegodziwą; modlę się tu z wielkiego bólu i żalu”.

Heli odpowiedział: «Idź w pokoju, a niech Bóg Izraela spełni ci to, o co Go prosiłaś».

I rzekła: «Oby służebnica twoja znalazła łaskę w twoich oczach». Potem odeszła i coś zjadła, a jej twarz nie była już ponura.

1 Samuela 1:12–18 (audio)

Jeśli poślubi inną kobietę, nie może pozbawić pierwszej jej pożywienia, ubrania i praw małżeńskich. Jeśli nie zapewni jej tych trzech rzeczy, ma odejść wolna, bez żadnego wynagrodzenia pieniężnego.

Ewangelia Mateusza 6:5–6 (audio)

Niedawno ukończyłam kurs Ampersands Restorative Justice, gdzie nauczyłam się, jak wykorzystywać sprawiedliwość naprawczą do ułatwiania rozmów między autorami a osobami, które doświadczyły przemocy seksualnej. Wiara w resocjalizację to jedno, a szczere zaangażowanie się w nią to zupełnie co innego. I trudniej, niż chciałabym przyznać, traktować jako wartościowych ludzi, którzy zrobili coś, o czym wiem, że jest złe.

Założyciele organizacji badali przestępstwa seksualne i od dziesięcioleci prowadzą tego typu dyskusje. Ich praca dała mi kilka zaskakujących spostrzeżeń. Przywódcy religijni rzadko godzą się na zadośćuczynienie, a raczej akceptują odpowiedzialność. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​ta niechęć jest jednym z głównych powodów, dla których ludzie w moim życiu odchodzą z Kościoła.

W dzisiejszym czytaniu wymiana zdań między Elim a Anną stanowi istotny przewodnik dla chrześcijan, którzy chcą być odpowiedzialni za przestrzeganie wyższych standardów. Anna wylewa swoje serce przed Bogiem. Jednak Eli uznaje ją za pijaną i ją strofuje – co leży w jego mocy. Znaczna część Starego Testamentu wyraźnie określa, jak lud Boży powinien praktykować swoją wiarę. W szczególności przywódcy religijni mają obowiązek przewodzić naśladowcom Chrystusa.

A jednak Eli się myli. 

Po tym, jak Anna wyjaśnia swoje zachowanie, Eli nie próbuje tłumaczyć swoich działań. Nie krytykuje tonu Anny. Od razu przechodzi od osądzania jej do życzenia jej błogosławieństwa. A odpowiedź Anny pokazuje nam, że słowa Eliego były szczere – prawdziwy obraz skruchy.

Wszyscy naśladowcy Chrystusa, w tym przywódcy religijni, czasami popełniają błędy. Jeśli jednak mamy służyć wiernie i uczciwie, musimy być gotowi stawić czoła tym trudnym sytuacjom i z pokorą przyznać się do popełnionych błędów. Deklarując odpowiedzialność, podnosimy na duchu tych, których skrzywdziliśmy.

Następne kroki

• Kiedy zorientujesz się, że jesteś w błędzie, jak zazwyczaj reagujesz?
• Komu w twoim życiu musisz zadośćuczynić? Jak możesz to zrobić? Poświęć chwilę na modlitwę, prosząc Boga, aby pokazał ci, kto w twoim życiu może czekać na twoje zadośćuczynienie, a następnie podejmij działanie.