---

W pierwszy dzień tygodnia, bardzo wcześnie rano, kobiety, wziąwszy przygotowane wonności, poszły do ​​grobu. Kamień od grobu zastał odsunięty, ale gdy weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy się nad tym zastanawiały, nagle stanęło przy nich dwóch mężczyzn w szatach błyszczących jak błyskawice. Przestraszone kobiety pochyliły twarze ku ziemi, lecz mężczyźni rzekli do nich: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał! Przypomnijcie sobie, jak wam powiedział, będąc jeszcze z wami w Galilei: «Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstanie»”. Wtedy przypomniały sobie Jego słowa.

A gdy wróciły od grobu, opowiedziały to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym.

Łukasza 24:1–9

Jako pedagog ciągle się powtarzam. Pracując z różnymi uczniami, rozumiem, że nie każdy mnie zapamięta, zrozumie, a nawet usłyszy. Jednak jako matka, kiedy moje dzieci zapominają moich słów, moja frustracja rośnie, a empatia spada. Oczekuję od moich dzieci więcej; mieszkają ze mną, więc czyż nie powinny już wiedzieć, czego chcę?!

Dzisiejszy fragment przypomina nam, że w pierwszą Niedzielę Wielkanocną nawet uczniowie Jezusa i najbliżsi przyjaciele zapomnieli o ogromnym szczególe. Dwóch aniołów musiało im przypomnieć słowa Jezusa. Czytając je po raz pierwszy, niektórzy z nas mogą pomyśleć: „Jak mogli?!”, podczas gdy inni: „O rany, Jezus był naprawdę cierpliwy!”. Rozumiem i potwierdzam obie reakcje. Dostrzegamy w ludzie Bożym nawyk zapominania oraz nieskończoną łaskę i przebaczenie od Boga. Oba te zjawiska nie wykluczają się wzajemnie w systemie Bożym. Chociaż Jego lud zapomina o Nim i Jego błogosławieństwach, On nigdy nie zapomina o swoim ludzie, decydując się na ciągłe przebaczanie.

Pamiętacie, jak Izraelici narzekali, że woleliby znowu być niewolnikami, bo nie mieli jedzenia (Wj 16)? Byli niewdzięczni i „głodni”, i zapomnieli, jak Bóg właśnie uratował. A jednak jak Bóg zareagował? Nakarmił ich. Pamiętacie, jak Jezus odpoczywał, podczas gdy wszyscy miotali się w chwiejącej się łodzi (Łk 8)? Uczniowie byli przestraszeni i oskarżyli Jezusa o brak troski; zapomnieli o wszystkich cudach Jezusa. A jednak jak Jezus zareagował? Zatrzymał burzę.

Wow. 

W przeciwieństwie do mnie, Bóg okazuje swoim dzieciom mnóstwo łaski i przebaczenia. Wie, że trudne sytuacje i przytłaczające emocje mogą uniemożliwić Jego ludowi pamiętanie o Jego obietnicach i błogosławieństwach. Potrzebujemy przypomnień. Obchody Niedzieli Zmartwychwstania to doniosły moment dla nas wszystkich, którzy mamy tendencję do zapominania – Bóg nigdy nie przestaje okazywać łaski. Nigdy nie przestaje przebaczać! 

Następne kroki

• Przeczytaj cały rozdział 24 Ewangelii Łukasza. Czego dowiedziałeś się o Jezusie i w jaki sposób On spotyka cię w twojej dzisiejszej historii?
• Przypomnij sobie wszystkie sposoby, w jakie Bóg okazał ci łaskę i przebaczenie. Zastanów się nad ich zapisaniem, aby móc do nich wrócić, gdy o nich zapomnisz.

21 dni modlitwy

Boże, dziś świętuję, że „On zmartwychwstał!”. Pomóż mi na nowo doświadczyć rzeczywistości zmartwychwstania w moim życiu. I pomóż mi śmiało dzielić się tym ze wszystkimi ludźmi, których stawiasz na mojej drodze. (Łk 24,1–9)