---

„Co więcej, jestem świadomy wzajemnych powiązań wszystkich społeczności i stanów. Nie mogę siedzieć bezczynnie w Atlancie i nie przejmować się tym, co dzieje się w Birmingham. Niesprawiedliwość gdziekolwiek jest zagrożeniem dla sprawiedliwości wszędzie. Jesteśmy uwięzieni w nieuniknionej sieci wzajemności, spleceni jednym szatem przeznaczenia. Cokolwiek dotyka jednego bezpośrednio, dotyka wszystkich pośrednio. Nigdy więcej nie możemy pozwolić sobie na życie w wąskiej, prowincjonalnej idei „zewnętrznego agitatora”. Nikt, kto mieszka w Stanach Zjednoczonych, nigdy nie może być uważany za outsidera, gdziekolwiek w ich granicach.”

 

„Nieunikniona sieć wzajemności” – napisał pastor dr Martin Luther King Jr. Pociągała go wizja wzajemnej przynależności – bycia związanym wspólnymi ciężarami, podnoszonym wspólnymi radościami. Wizja przedstawiona w Dziejach Apostolskich 2:44–47:

Wszyscy wierzący byli razem i mieli wszystko wspólne. Sprzedawali majątki i dobra, aby rozdawać je każdemu, kto ich potrzebował. Codziennie spotykali się na dziedzińcach świątyni. Łamali chleb w swoich domach i jedli razem z radością i szczerością serca, wielbiąc Boga i ciesząc się łaską całego ludu. A Pan codziennie dodawał im tych, którzy mieli być zbawieni.

Pisząc list z więzienia w Birmingham, Martin Luther King Jr. uważał, by nie szufladkować żadnej osoby ani grupy – w jego mniemaniu każdy miał w sobie potencjał do zmiany, do złagodzenia, do współczucia i miłości. Niósł ciężar niesprawiedliwości i nierówności odczuwanych przez ludzi w całym kraju – to napędzało jego pracę i obciążało jego serce. Jego holistyczna wizja wspólnoty inspirowała jego ruch miłości. A jego przekonanie, że nawet opóźniona sprawiedliwość sama w sobie jest niesprawiedliwością, napędzało go z pilną potrzebą, opartą na pokojowym aktywizmie. Powiedział: „Nie mogę siedzieć bezczynnie w Atlancie i nie przejmować się tym, co dzieje się w Birmingham. Niesprawiedliwość gdziekolwiek jest zagrożeniem dla sprawiedliwości wszędzie”. Ucieleśniał List do Galatów 6,2: 

Noście brzemiona innych, a tak wypełnicie prawo Chrystusowe.

W naszym podzielonym politycznie klimacie, łatwo przyklejamy etykiety i wyciągamy wnioski, możemy uważać innych za „obcych”, próbując ich zignorować. Jak często naprawdę odczuwamy ciężar czyjegoś ciężaru? Czy wierzymy, że każdy ma potencjał do zmiany? Czy wierzymy, że my mamy potencjał do zmiany? Czy jesteśmy na nią otwarci?

Żyjąc wiarą, niech przykład dr. Kinga będzie dla was zachętą i wyzwaniem: bądźcie zmobilizowani przez miłość, obciążeni niesprawiedliwością, zainspirowani przez nasze wzajemne powiązania i napędzani wiarą, że zmiana jest możliwa. 

 

---

Źródła:

https://ushistoryscene.com/article/birmingham-manifesto/

https://www.africa.upenn.edu/Articles_Gen/Letter_Birmingham.html