Ucz dzieci drogi, którą mają iść,
a nawet gdy się zestarzeją, nie zboczą z niej.
Księga Przysłów 22:6

Jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana.
Jakuba 1:5

Gdy kobieta zobaczyła, że ​​drzewo to ma owoc dobry do jedzenia, przyjemny dla oka i pożądany dla zdobycia mądrości, zerwała z niego owoc i zjadła. Dała też mężowi swemu, który był z nią, a on zjadł.
Rdz 3,6

---

Niedawno rozmawiałem o Bogu z mądrym, starszym przyjacielem. Rozmawialiśmy o Bożej dobroci, hojności i celu, jaki nam przyświeca w życiu, ale przede wszystkim o Bożej miłości. Jednym z najważniejszych i najbardziej sprzecznych z intuicją sposobów zrozumienia Bożej miłości, jak nam się wydawało, było błogosławieństwo i złożoność wolnej woli. Wszyscy otrzymaliśmy wybór – jak żyć, jak kochać, jak decydować, co jest dobre i słuszne. Bóg niezmierzonej miłości chciałby nam dać wolność wyboru, jak i co kochamy.

Choć chętnie powiedziałbym, że moje wybory, dążenie do mądrości i przedmioty mojej miłości są zawsze zgodne z wolą Boga, wszyscy wiemy, że to nieprawda. Sam szukam mądrości; kocham rzeczy inne niż Bóg i reaguję nieżyczliwością, dumą lub gniewem – wszyscy tak robimy. To ciemna strona posiadania w pełni wolnej woli i ograniczonego ludzkiego ciała. A jednak Bóg wszechświata kocha nas wszystkich pomimo nietrafionych wyborów, które wiążą się z tą wolną wolą. Bóg pragnie nauczyć nas mądrości, poprowadzić nas przez życiowe zmagania i zawiłości oraz pomóc nam dostrzec i doświadczyć prawdy większej niż ta, którą odkrywamy sami. 

Księga Przysłów to jedno z takich źródeł mądrości – małe, łatwe do zrozumienia drogowskazy wskazujące nam drogę do dobrego życia. Każda z nich zawiera prawdę o woli Boga i Jego sercu wobec świata: że będzie on żył w doskonałym szalomie. 

Żyjemy jednak w świecie, w którym każda niedoskonała osoba ma wolną wolę. Każdy z nas ma możliwość wyboru, czy podążać za mądrością i naukami Boga, wzorem Jezusa, czy też przestrzegać ostrzeżeń proroków – czy też nie. 

Jako mama chciałabym wychowywać moje dzieci z całą mądrością, którą wyniosłam z własnych błędów, z tego, czego nauczyłam się od nauczycieli i przyjaciół, oraz z pokojem, który przychodzi w chwilach, gdy Ojciec je widzi. Chciałabym, żeby poszły w świat z wiedzą pokoleń naśladowców Chrystusa. Chciałabym tak wyraźnie wskazać im Jezusa, że ​​nie będą chciały odwrócić wzroku. 

Jednak z powodu mojej własnej omylności i ich omylności, moje wychowanie nie jest idealne, podobnie jak ich wybory. Ale wciąż kocham ich głęboko i zawsze będę kochać. Tak jak Ojciec zawsze będzie kochał mnie, pomimo moich niedoskonałych wyborów. 

Czyż to nie jest idealna miłość?

Następne kroki

Poświęć czas na pisanie pamiętnika lub modlitwę: gdzie szukasz mądrości? Czy stawiasz jakąś osobę, doświadczenie lub źródło wiedzy ponad mądrość Bożą? Poddaj to Bogu, a następnie zaufaj obietnicy z Listu Jakuba 1:5 i proś Pana o mądrość, ufając, że ją otrzymasz.

Wybierz przysłowie, które przeczytasz i przemyślisz. Poszukaj drogowskazu wskazującego na dobre życie, jakie Bóg dla nas przygotował.

Czy już zacząłeś/aś czytać Nowy Testament? Jeśli nie, znajdziesz go w aplikacji lub na naszej stronie internetowej . Dołącz w dowolnym momencie!