---

Przegląd Księgi Jonasza.

Czeka Cię dziś wielorybia opowieść! Zgłębiamy Księgę Jonasza w Starym Testamencie Biblii. Zanurz się w nią, płynąc przez fale historii Jonasza – od wezwania Boga do Jonasza i jego dramatycznej ucieczki od obowiązku w głębiny morza, gdzie Jonasz spotyka wieloryba, aż po zaskakujące wydarzenia w Niniwie. Po drodze dowiemy się więcej o historii buntu Jonasza, jego odkupienia i dostrojenia się do serca Boga, aby nauczyć się sztuki poddania się, wiary i przebaczenia. Opowieść Jonasza o wielorybie jest bogata w lekcje, które pozostają aktualne do dziś, odzwierciedlając przeogromną miłość Boga. Zanurzmy się!

Historia Jonasza rozgrywa się w czasach hebrajskich w mieście Niniwa (dzisiejszy Mosul w Iraku). Niegdyś Niniwa była niezwykle zamożnym ośrodkiem handlowym i religijnym, który z czasem stał się przesiąknięty złem i grzechem. W rozdziale 1 Księgi Jonasza Bóg wzywa Jonasza, by udał się do Niniwy, by głosić przeciw ich złu i pokutować, albo zostać unicestwiony. Pierwszą reakcją Jonasza było – powiedzmy – mało zachwycony. Czy kiedykolwiek tak się czułeś? Kiedy musisz coś zrobić, ale naprawdę nie chcesz? Tak bardzo, że myślisz, że jeśli to zignorujesz, w końcu zniknie albo ktoś inny to zrobi? Tak. Tak właśnie było. Nie było to wysoko na liście rzeczy do zrobienia Jonasza; właściwie w ogóle nie było tego na jego liście rzeczy do zrobienia, a jeśli Jonasz miał coś z tym zrobić, to nigdy nie znalazłoby się to na jego liście rzeczy do zrobienia. Jonasz wiedział, że Bóg ostatecznie zniszczy miasto z powodu jego grzechu, zabierając ze sobą wszystkich mieszkańców Niniwy, i jeśli Jonasz głosi Boże ostrzeżenie, a Niniwijczycy się nawrócą, Bóg może im przebaczyć i okazać im miłosierdzie. 

Prawda jest taka, że ​​Jonasz nie uważał, że Niniwici zasługują na Boże przebaczenie. Wręcz przeciwnie, Jonasz czuł to tak mocno, że postanowił znaleźć łódź, która zabrałaby go do Tarszisz – 2500 mil w PRZECIWNYM kierunku! Naprawdę chciał udowodnić swoją rację, prawda? Płaci za przejazd, a łódź odpływa. Niedługo potem Bóg zsyła potężny wiatr i rozpętuje się gwałtowna burza, grożąca zniszczeniem statku. Jonasz schodzi pod pokład i zapada w głęboki sen, podczas gdy reszta załogi zmaga się z wzburzonymi wodami. W końcu czymże jest mała burza, gdy na głowie masz brzemię ucieczki przed Bogiem, prawda? 

Gwałtowna burza trwa, a ludzie na pokładzie zaczynają modlić się do swoich bogów, błagając o pomoc i litość dla swoich dusz. Budzą Jonasza i proszą go, aby uczynił to samo. Pytają go, jak może przespać tę burzę? Powinien wezwać swojego boga, aby ocalił wszystkich! Kiedy Jonasz się modli, a burza trwa, postanawiają rzucić losy, aby ustalić, kto zawinił. Z pewnością ktoś na tym statku jest powodem, dla którego zostali ukarani straszliwą burzą. Wzięli więc swoje losy, rzucili je w górę, a los spadł na Jonasza. Załoga natychmiast pyta, co takiego zrobiliście, że rozgniewaliście Boga? Jonasz wyjaśnia, że ​​wierzy w Pana, Stwórcę lądu i morza, wyjaśnia swoją sytuację i proponuje rozwiązanie. Wrzuciliby go do morza. Wie, że utonie, ale mimo to śmierć jest lepsza niż stawienie czoła woli Boga, który nakazał mu udać się do Niniwy. Załoga odrzuca ten pomysł, wiedząc, że zabicie niewinnego człowieka może mieć o wiele poważniejsze konsekwencje, więc próbują wrócić łodzią na ląd. Burza przybiera na sile i postanawiają posłuchać Jonasza. Mężczyźni modlą się o przebaczenie, wyrzucając Jonasza za burtę. Burza szybko ustaje. 

Tu właśnie natrafiamy na słynną historię Jonasza i wieloryba! Jonasz, zanurzając się głęboko w morzu, modli się o Boże miłosierdzie dla swojej duszy. Bóg zsyła Jonaszowi wieloryba, który go połyka, a Jonasz żyje w brzuchu wieloryba przez 3 dni i 3 noce. 

Zróbmy tu krótki dygresję. Czy zauważyłeś kiedyś znaczenie liczby 3 w Biblii? Pojawia się ona dość często. Noe miał 3 synów, Józef i Maria otrzymali 3 dary, gdy narodził się Jezus, a Jezus zmartwychwstał po 3 dniach. Trójca Święta: Ojciec, Syn i Duch Święty. Uważa się, że liczba 3 w Biblii symbolizuje boską pełnię, kompletność i doskonałość. Jeśli istniała chęć podkreślenia znaczenia jakiejś idei, myśli, wydarzenia lub ważnej postaci w Biblii, używano liczby 3, aby nadać temu tematowi boskie znamię dopełnienia lub spełnienia. 

Przez trzy dni, które Jonasz spędził z wielorybem, modlił się, żałował i chwalił Pana. W tym czasie stał się uzdrowiony, kompletny i zjednoczony z Bożą łaską, ponieważ pogrążony w modlitwie, uwielbieniu i psalmach, modląc się o Boże wybawienie, dostroił się do serca Boga. Modli się: „Ci, którzy trzymają się marnych bożków, odwracają się od Bożej miłości do nich, Ja zaś, z okrzykami wdzięczności i chwały, złożę ofiarę Panu”. W ciemnym i opustoszałym miejscu Jonasz uświadamia sobie powagę swojego nieposłuszeństwa i potrzebę pokuty. 

Widzicie, Jonasz nie odwrócił się od Bożej miłości, wręcz przeciwnie, poddał się jej, wiedząc, że On jest Bogiem miłosiernym. Jonasz wie, że zbawienie pochodzi tylko od Pana, a jego modlitwa pokutna jest potężnym przypomnieniem o Bożym miłosierdziu i przebaczeniu, nawet w obliczu naszych własnych wad. 

Pan rozkazał wielorybowi sprowadzić Jonasza na ląd i nakazał mu udać się do Niniwy, by ponownie głosić słowo Boże. Tym razem Jonasz był gotowy do swojej misji. To zadanie od razu znalazło się na szczycie listy rzeczy do zrobienia! Przez trzy dni – znów ta magiczna liczba – Jonasz przemierza Niniwę i ku swojemu zaskoczeniu, mieszkańcy miasta słuchają jego ostrzeżenia i żałują swoich grzechów. Od największych do najmniejszych poszczą (od jedzenia), przywdziewają wory i wołają do Boga o litość. A kiedy Bóg widzi ich skruchę, postanawia nie niszczyć miasta. 

Jonasz to widzi i modli się do Boga; dlatego się wahał, Panie. Wiedział, że będziesz przebaczającym Bogiem i okażesz im łaskę i zrozumienie, na które nie zasłużyli. Jonasz udaje się więc na wschód od miasta Niniwa, aby zobaczyć, co się stanie. Na pustyni jest bardzo gorąco i Jonasz nie może znaleźć cienia. Bóg sprawia, że ​​rośnie roślina, aby zapewnić mu cień, a Jonasz czuje ulgę. Dziękuje Bogu za winorośl, która chroni go przed pustynnym upałem. Następnie Bóg zsyła robaka, aby zjadł roślinę, która umiera. Po tym porywisty wschodni wiatr sprawia, że ​​Jonasz jest tak gorący, że czuje się słabo i jest nieszczęśliwy. Prosi Boga o śmierć. Mówi, że wolałby umrzeć, niż cierpieć w ten sposób. Bóg pyta go, czy ma prawo się gniewać, a Jonasz odpowiada, że ​​tak! Bóg mówi, że byłeś wdzięczny za roślinę, ale nie dbałeś o nią, aby pomóc jej rosnąć. Nie karmiłeś jej ani nie dbałeś o nią. Czy nie powinienem czuć takiej samej troski o 120 000 mieszkańców Niniwy i wiele zwierząt? 

W tym miejscu Księga Jonasza kończy się dość gwałtownie, wyolbrzymiając Boży punkt widzenia, że ​​wszyscy są kochani i otoczeni opieką dzięki Jego łasce. Księga Jonasza kończy się łagodnym napomnieniem Boga za egoizm i krótkowzroczność Jonasza. Jest to przypomnienie, że Boża miłość i miłosierdzie rozciągają się na wszystkich ludzi, niezależnie od ich grzechów lub pochodzenia. Historia Jonasza wzywa nas do zbadania naszych własnych serc i postaw wobec tych, których uważamy za niegodnych Bożej łaski. Bóg kocha każdego z nas i ofiarowuje nam wszystkim łaskę. Historia Jonasza w Biblii pokazuje nam, że kiedy się wyciszymy i dostosujemy do serca Boga, my również możemy okazywać Bożą miłość i łaskę wszystkim, nawet tym, których najmniej lubimy.

–

Chcesz więcej takich tekstów? Przeczytaj Przegląd Księgi Lamentacji tutaj .