Po obu stronach rzeki rosło drzewo życia, rodzące dwanaście owoców, rodzące swój owoc co miesiąc. A liście drzewa służą do uzdrawiania narodów.
Objawienie 22:2

Narody będą chodzić w jego świetle, a królowie ziemi wniosą do niego swoją świetność. W żadnym dniu jego bramy nie będą zamknięte, bo nocy tam nie będzie.
Objawienie 21:24-25

---

Klinika Mayo przeprowadziła badania nad poczuciem przynależności i doszła do wniosku, że nie da się oddzielić znaczenia poczucia przynależności od zdrowia fizycznego i psychicznego. Kiedy czujemy wsparcie i poczucie wspólnoty, jesteśmy bardziej odporni i często skuteczniej radzimy sobie z trudnymi chwilami w życiu. Dobre radzenie sobie z trudnościami zmniejsza fizyczne i psychiczne skutki tych sytuacji, co przekłada się na lepszy ogólny stan zdrowia. 

Wiedząc o tym, wydaje się mało prawdopodobnym zbiegiem okoliczności, że przynależność prowadzi do lepszego zdrowia i że przez cały Nowy Testament Jezus pokazuje nam, jak Bóg zamierza, abyśmy żyli — we wspólnocie i wspierając się nawzajem jako bracia i siostry w Nim.

W trzeciej klasie nauczycielka zadała każdemu z nas projekt drzewa genealogicznego. Pamiętam, jak siedziałam przy kuchennym stole z dużym białym plakatem, uważnie słuchając rodziców, którzy z dumą opowiadali o tym, jak moi dziadkowie przybyli do Stanów Zjednoczonych. Doświadczyli trudności w ojczyźnie, a ich bliscy przeprowadzili się do USA z nadzieją na lepsze życie, które w końcu znaleźli. Ich rodzina utorowała drogę i otworzyła metaforyczną bramę dla moich dziadków, którzy wiele lat później mogli dokonać tej przełomowej zmiany.

Otrzymując zachętę i wsparcie od rodziny, moi dziadkowie spakowali swoje rzeczy, wsiedli na łódź i opuścili znane im życie. Moi rodzice wyjaśnili, że przeprowadzka blisko rodziny była nie tylko pocieszająca, ale i korzystna, ponieważ wprowadzali się do ugruntowanej społeczności rodzin, które tak jak oni zaczynały zupełnie od nowa. W tej społeczności dzielili się plonami i pomagali sobie nawzajem w potrzebie. Pomimo przyjazdu do obcego kraju, od razu poczuli akceptację i przynależność.

Podobnie jak moi dziadkowie byli witani z otwartymi ramionami, gdy przybywali do obcego miejsca, tak i my będziemy w Niebie. Te wersety z Apokalipsy tworzą piękny obraz tego, jak będzie wyglądało nowe Niebo. Takie, w którym bramy będą zawsze otwarte, narody zjednoczone, a wszyscy, którzy w Niego wierzą, będą żyć wiecznie. Niebo będzie naszym nowym domem, w którym będzie tylko światło, każda nasza potrzeba będzie zaspokojona, zostaniemy uzdrowieni i otoczeni wieczną miłością Boga.

Następne kroki 

Medytuj i wyobraź sobie, że idziesz obok Jezusa i twoich braci i sióstr w nowym Niebie opisanym w Apokalipsie. Módl się i proś o wskazówki, jak możesz pomóc w budowaniu poczucia przynależności w swoich spotkaniach z innymi.