Znaki, że Bóg do ciebie mówi
Willow Creek | 4 października 2024

Czyż nie zastanawiamy się wszyscy, czy Bóg posługuje się znakami, by do nas przemawiać? Ale nie tylko, jak możemy rozpoznać, które znaki pochodzą od Boga? Otóż tak; Bóg używa znaków, nawet dzisiaj. Znaki, którymi Bóg do ciebie przemawia, mogą różnić się od znaków innych ludzi, ale mimo to istnieją.
Kiedy miałem osiem lat, rodzice posadzili mnie i powiedzieli, że mój dziadek miał zawał serca podczas gry w golfa. W tym wieku rozumiałem tylko tyle, że ludzie, którzy go mieli, umierali. A kiedy zapytałem mamę, która jest pielęgniarką, czy on przeżyje, odpowiedziała: „Nie wiem”.
Zrozpaczona wybiegłam na zewnątrz, wspięłam się na moje ulubione drzewo i płakałam. Skąd miałam wiedzieć, czy z moim dziadkiem wszystko w porządku? Czy Bóg da mi znak i da znać?
W tym momencie przypomniała mi się biblijna historia o mędrcach, którzy ujrzeli znak od Boga w postaci Gwiazdy Betlejemskiej. Gwiazda doprowadziła ich do Jezusa i dowiodła, że prorocy Starego Testamentu mieli rację: Bóg posłał Mesjasza, aby zbawił świat.
Poprosiłem więc Boga o znak. Prosiłem Go, żeby zesłał deszcz i to byłby znak, że z dziadkiem wszystko w porządku. I byłem konkretny; chciałem, żeby lało. Nie chciałem mieć żadnych wątpliwości co do Bożej odpowiedzi.
W Boże Narodzenie, kiedy narodził się Jezus, dwie skrajnie różne grupy ludzi otrzymały znaki od Boga: mędrcy i pasterze. Grupy te reprezentowały potężną jedność, którą Chrystus miał symbolizować w swoim dziele. Wszyscy ludzie, zarówno bogaci i wpływowi (mędrcy), jak i biedni i pokorni (pasterze), mieli być połączeni w wierze w Jezusa.
Nie będę tu rozwodził się nad szczegółami dotyczącymi mędrców (więcej o ich historii i znaku możesz przeczytać tutaj ), ale w skrócie, mędrcy byli prawdopodobnie bogatymi astronomami z Persji. Ogólnie rzecz biorąc, zobaczyli coś dziwnego na niebie, Gwiazdę Betlejemską, która zwiastowała przybycie Jezusa, i chcieli to zbadać.
Przeczytaj także: Jak wygląda Gwiazda Betlejemska?
Pasterze byli Żydami, wierzyli w Boga i prawdopodobnie byli stałymi mieszkańcami Betlejem. Bożym znakiem dla pasterzy był anioł:
„A pasterze przebywali w tej okolicy na polu i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska oświeciła ich, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie».
Nagle przybyło do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”.
Gdy aniołowie opuścili ich i odeszli do nieba, pasterze mówili między sobą: „Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił” (Łk 2, 8-15).
Mędrcy podążali za odległą gwiazdą. Pasterze ujrzeli grupę aniołów.

Interesującym faktem jest to, że oba znaki, z perspektywy historycznej, dobrze wpisują się w to, co każda z grup najprawdopodobniej już rozumiała na temat obiecanego Mesjasza, Jezusa.
Pasterze zapewne znali wcześniejsze proroctwa i choć zdarzało się to rzadko, to nie było niczym niezwykłym, że Pan lub aniołowie ukazali się widzialnie lub słyszalnie. Był to niesamowity widok, ale pasterze zapewne mieli bogatą historię nauczania, która pomogła im zrozumieć i przetworzyć to doświadczenie, a to z kolei zachęciło ich do reakcji.
Znaki i ich wypełnienie stanowiły istotną część Starego Testamentu. Jeśli nie znasz Biblii, składa się ona ze Starego i Nowego Testamentu. Stary Testament obejmuje wszystko, co działo się przed przyjściem Jezusa na ziemię, a Nowy Testament opisuje narodziny Jezusa, Jego czas z nami w ludzkiej postaci oraz początki wczesnego Kościoła.
Ważne jest, aby znać różnicę między znakiem a proroctwem, ponieważ łatwo je pomylić, a często występują one razem: proroctwo to przepowiednia wypowiedziana przez osobę. W Biblii proroctwa to przekazywane przesłania od Pana, podczas gdy znak to doświadczenie fizyczne.
I to jest ważne dla chrześcijan: wypełnienie się Pisma Świętego, a raczej pojawienie się znaków, dowodzi wiarygodności Biblii; są one fizycznym potwierdzeniem przekonań.
Nawet w posłudze Jezusa znaki odgrywały ważną rolę; przemienił wodę w wino (Ewangelia według św. Jana 2) i nakarmił 5000 osób (Ewangelia według św. Mateusza 14). Te historie o znakach zrodziły we mnie dziecięce zaufanie do Boga. Rozumiałem, że jeśli o coś poproszę, On mi to da.
Dorastając, oprócz stołu w jadalni, mieliśmy duże, przesuwane, szklane drzwi. Pamiętam, jak podeszłam i zaciągnęłam zasłony, krzycząc z radości: „Mamo, Pan odpowiedział na moją modlitwę!”. Padał ulewny deszcz. Woda przelewała się przez rynny i tworzyła wodospad, który rozpryskiwał się na tarasie.
Mój dziadek żył jeszcze przez dziesięciolecia.
Bóg zawsze odpowiada na modlitwy, czasem ulewnym deszczem, a czasem ciszą. Ale wciąż jest Bogiem niezwykłych znaków i cudów.
– Dziękujemy Samancie Eyster za tę prawdziwą historię znaku od Boga.
Chcesz dowiedzieć się więcej o Bożym Narodzeniu? Odwiedź naszą stronę poświęconą Bożemu Narodzeniu: Czym są Święta Bożego Narodzenia?
Chcesz poznać odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące świąt Bożego Narodzenia?
Mamy Cię! Pobierz plik PDF ze wszystkimi naszymi świątecznymi pytaniami, odpowiedziami i materiałami prosto do swojej skrzynki odbiorczej!
Znajdź odpowiedzi na pytania takie jak:
- Kim byli trzej mędrcy?
- Czym jest Adwent?
- Czy Bóg do mnie mówi?